دوران قرنطینه نشینی در زمان شیوع ویروس کرونا را هموارتر و دلنشین تر سازیم.

رادیو راه ابریشم

00:00
[metaslider id="8455"]

دوران قرنطینه نشینی در زمان شیوع ویروس کرونا را هموارتر و دلنشین تر سازیم.

مقاله ایی از مظفر امینی
مشاور مشکلات روحی روانی


قرنطینه
در این مقاله کوتاه تلاش میشود که به راهکارهایی اشاره شود که کمک میکند دوران قرنطینه نشینی را هموارتر و دلنشین تر سازیم.
هدف از قرنطینه (خانه نشینی در رابطه با کرونا ویروس) این است که از آلوده شدن خود، خانواده خود و اجتماع اطرافمان خود داری کنیم.
همه ی ما می دانیم که کار مشکلی ایست زمانی که هیچ نمی دانیم چه مدت طول خواهد کشید این دوره ی خانه نشینی. اما آنچه می دانیم بنابر شناختی که از دوره ی بحرانی، شروع و گذار ویروس در کشور های دیگر داریم بازگو کننده آن است که دوره ای طولانی خواهد بود. 
به همین دلیل مهم می باشد که وسعت دانش و آگاهی خود را در رابطه با اینکه چگونه می توانیم و چه کارهایی می توانیم انجام دهیم که این دوره ، دوره ای سازنده و پرباری باشد برای همه ی اعضا خانواده و در رابطه با آینده افراد و اجتماع بزرگتر.
آنان که دوران جنگ را بیاد می آورند می دانند زندگی در پناهگاه ها چگونه بوده. و شباهت های آن دوران را با زمان اکنون “قرنطینه” می توانند بیاد بیاورند. زندگی در پناهگاه و گذران زمان در پناهگاه ها خوشبختانه کوتاه بود. بعد اعلام وضعیت سفید افراد برمی گشتند سر زندگی معمولی خود. اما در این نوع قرنطینه زندگی معمولی در همین قرنطینه باید پیش برود.
از نظر روحی روانی زندگی امروز در این دوران بحران زده ویروسی را می توان مقایسه کرد به شنیدن صدای شلیک توپخانه دشمن یا صدای شنیدن جت های دشمن  و بسر بردن در شرایط روحی که فرد نمی داند کی و کجا بمب ها یا موشک ها فرود می آیند. شاید روی سر من ، شاید در همسایگی من .
 آین زمان انتظار زمان کشنده ایست بنوبه خود تا لحظه انفجار. چنان که امروز در این دوره قرنطینه نشینی ، دور از اجتماع بودن می تواند باعث ناراحتی های روحی شود یا تشدید کند تلخی دوران را و باعث بدتر شدن شرایط روحی افراد گردد.
در این شرایط روحی چه باید کرد؟ و چگونه می توانیم به تقویت روحی روانی خود بپردازیم تا این دوران گذار به انجام برسد بدون اینکه تاثیرات منفی از خود بجا بگذارد؟


آلف: ایجاد روحیه و کم کردن نگرانی ها
1-
تامین و تدارکات لازم برای برآورده کرده نیازمندی های اولیه (با در نظر گرفتن شرایط جنگی) مانند دست رسی به آب و نوشیدنی ها، مواد غذایی لازم، و نظافتی. (از انبار کردن طولانی مدت مواد خودداری کنید)
2-
دسترسی به داروهای معمولی لازم در خانه و برای آنان که بیماری های مزمن دارند داشتن داروهای لازم برای مدتی مثلا یک ماهه.
3-
فراهم کردن وسایل ارتباطاتی با دنیای بیرون ، دوستان و آشنایان . مانند تلفن ، اینترنت، تلویزیون یا رادیو و و 
ب: برنامه ریزی برای استفاده از زمان. داشتن برنامه های کوتاه مدت و دراز مدت. فردی و جمعی. برنامه تقسیم کارها و تعیین زمانهایی برای سرگرمی های جمعی بسیار مهم هستند. که در زیر به چند نمونه از آنها اشاره خواهیم کرد.
1-
تنظیم برنامه های غذایی مانند صبحانه ، نهار ، شام. بدلیل اینکه افراد در قرنطینه تحرکشان کم میشود شاید بد نباشد که نوع عذا ها را متناسب با شرایط نیازمندی بدن افراد کمی تعقیر داد. برنامه ریزی برای داشتن حساب رسی روی مصرف و موجودی.
یکی از کارهای مهم و با ارزشی که می توان کرد .آموزش آشپزی در خانه است. بدینگونه که به فرزندانمان و زنان به مردان و مردان به زنان بنا بر خلاقییت های خود بصورت منظم آموزش پختن غذا ها را بدهیم و آشپزخانه را تبدیل به محلی برای آموزش و لذت بردن کنیم.
چندین بهره وری مثبت از این همکاری مشترک خانواده و افراد خواهند کرد. یک رشد احساس مسئولیت در افراد. دو رشد دانش و تجربه استفاده درست از مواد غذایی و ارزش نهادن به نعمات. سوم رشد احساس همکاری و احترام به همدیگر و زحمات هم ، چهارم پر معنی کردن دوره ی قرنطینه و ارزش نهادن به تلاش دیگران در خانه (فراموش نکنید تشویق همدیگر را). جمع کردن و شستن هم باید اشتراکی و یا نوبتی شود. بدینگونه خانه (قرنطینه ) می شود مدرسه ی زندگی.


2-
داشتن و تنظیم برنامه برای کتاب خوانی جمعی ،  خواندن کتاب برای کودکان کوچکتر پیشنهاد من دو وعده در روز صبح بعد از صبحانه و عصر. خوان کتاب با صدای بلند در حدی که خود صدای خودت را بشنوی . تنظیم زمان برای دیدن فیلم متناسب با سن کودکان، فیلم های کمدی پیشنهاد می شود یا راز بقایی. خواندن روزنامه ها و مرور دنیای مجازی و گرفتن اخبارات لازم . پیشنهاد من دوری کردن از خواندن و شنیدن اخبارات ضد و نقیض و تکیه کردن به فرستنده های معتبر مانند مرکز بهداشت جهانی  در رابطه با کرونا و شرایط پیش رو.
3-
تنظیم زمان برای سرگرمی های مشترک. بازی های قدیمی که امکان برقراری آنها در خانه می باشد با بچه ها .. که کمی هم تحرک و ورزشی باشند . بازی های دو نفری مانند تخته .. پاسور… جدول های قدیمی .. مرور آلبوم های عکس های قدیمی خانوادگی … دیدن فیلم های خانوادگی که در خانه دارید ..ایجاد معما های تحقیقی و تلاش برای یافتن جواب ها
کار با تدریس بچه ها و تقسیم کار روی تکالیف مدرسه ای .. و غیره
4-
پیدا کردن خلاقییت های فردی و توانایی های فردی خود. و زمان گذاشتن برای آموزش کارهای تازه ..شاید آرزوهایی که بدلیل نداشتند وقت به پستوخانه ذهن سپرده بودید بد نباشد مروری روی آنها بکنید . امروزه از طریق اینترنت می توان کلاسهای آموزشی موسیقی .. نقاشی .. زبان های خارجی .. بافتنی .. خیاطی  و و و را پیگیری کرد .


باید توجه داشته باشیم که تنها چیزی که جلوی انجام این کارها را می گیرد و یا دچار بی برنامه گی مان می کند کم حوصلگی و در بعضی ها حس کنجکاوی که آیا بیرون چه خبر است می باشد.. بیرون خبری نیست که نیازمند حضور تو باشد. بهترین کاری که تو می توانی بکنی حفظ سلامتی خود و خانواده و اطرافیانت می باشد که با نشستن در خانه و لذت بردن از کارهایی که در خانه انجام می دهی تامین می شود. 
بیایید در این تلاش برای بهتر زندگی کردن دیگران فعالانه شرکت کنیم.
کارهایی را انجام بدهیم که لذت بردن از در خانه نشستن را براینان بیشتر کند. من پیشنهاد می کنم . بنویسیم .. بخوانیم موسیقی گوش بدهیم و افکار منفی را از خود دور کنیم به زیبایی های زندگی و مسئولیتی که برای این زیبایی داریم فکر کنیم .
موفق باشید..
مظفر امینی 
مشاور مشکلات روحی روانی

Have your say